A Bee In Your Bonnet!!

Hey you! Do not tell me, you have shared everything to at least somebody in this world. There are always unheard, untold stories which never can be shared, told because of shy, because of fear, because we do not wanna hurt others! I met a girl who said "Even I have many untold stories buried deep inside ma heart! Nobody knows what they are! Nobody asks about them too!" Yeah, when people had time to listen to others. If we look at old people sitting alone in deep thoughts, we can see a lot of stories  moving around in their heart through their eyes. They may have nobody to tell their stories. perhaps, nobody has time to listen to them in their busy machinery world. I have a friend whose favorite songs will say there is something hidden inside her heart which she never wants to share with anybody. Her all time favorite is Butterfly fly away,the song by Miley and her Dad. She always shed a drop of tear when she hears that song. Nobody knows whats the reason behind that t

I always wanted to do daring things in ma life! Adventurous! Total fun leaving stuffs! As I started watching many english movies, the wish to do crazy stuffs has gone way too much ;) Yesterday was a chance that I used partially. Whoa.. It was team outing from our office! It was half day's plan to start by 2 to the resort where all the events were arranged.  But who will work when its the fun day already. Waiting for the clock's small needle to point to 2, everybody spent the entire morning without doing any work! :P How tiresome it will be work on such a warm day guys!! ;) Alright, thus we reached 2'o clock now. Lets start. "where is the bus??" , rolling my eyes,searching the entire area, I looked at all my company people entering into cabs, just those similar to that of CTS. How funny! Hmmmmm.. Come on! Its you who is going to create the fun, neither the bus, not this van! Said to myself! Nisha,my friend came from inside a van, where all my batch

அன்று காலையும் என்றும் போல தான் விடிந்தது. வார நாட்கள் எப்பொழுதுமே monotonous - ஆக தான் போகும்.  எப்ப தான் வெள்ளி வரும் என்ற எதிர்பார்ப்போடே  ஒவ்வொரு நாளும் போகும். அதுவும் கல்யாணம் ஆன பிறகு பொறுப்பு வந்து மொத்தமாக monotonous செய்து விட்டது நாட்களை.  எழுந்து சோம்பல் முறித்தவாரே மணியை பார்த்தேன். ஏழரை. அட.. நேரமாகி விட்டது. பையன வேற காலேஜ் ல விடனும். இந்த sid கு எப்போ தான் பொறுப்பு வருமோ ?!! கல்யாணம் ஆகி 20 வருஷம் ஆகுது. பொறுப்பா ஒரு 7  மணிக்காவது சுடு தண்ணி வெச்சுட்டு எழுப்பி விட வேண்டாமா ??!! கடுப்போட ஹால்- குள்ள போய் பையன் என்ன பண்றான்னு எட்டி பார்த்தேன். அவன் வேக வேகமாக முடிக்காத assignments -ஐ எழுதிட்டு இருந்தான். அடுப்படியில இருந்து விசில் சத்தம் கேட்டது. இன்னும் சமையல் வேலைய முடிக்கல. "Sid , என்ன டா இன்னும் cooking முடிலையா ? டைம் ஆய்டுச்சு செல்லம் ! " "இரு மா! சாப்பாடு விசில் வந்ததும் எறக்கி வெச்சிட்டு வந்துடறன்! நீ போய் குளிச்டு! நா துணியெல்லாம் தேச்சு வெச்சுதரன் அதுக்குள்ளே !  " சரி ! இவன் இப்படி தான் ! குளிக்கலாம்னு போன அங்க ஹீட்டர் ப